حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم
اِنّی مٰا اَخٰافُ عَلیٰ اُمَّتی الفَقرَ وَلٰکِن اخٰافُ عَلَیهِم سُوءَ التّدبِیرِ
من از فقر برامّتم بیم ندارم، لکن ازآنچه که بر امتم بیمناکم سوء تدبیر است.
- ۰ نظر
- ۱۱ آبان ۹۵ ، ۲۲:۴۴
حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم
اِنّی مٰا اَخٰافُ عَلیٰ اُمَّتی الفَقرَ وَلٰکِن اخٰافُ عَلَیهِم سُوءَ التّدبِیرِ
من از فقر برامّتم بیم ندارم، لکن ازآنچه که بر امتم بیمناکم سوء تدبیر است.
مقدمه :
از بدو خلقت انسان، نیازهای متنوعی (اعم از جسمی و روانی) با او همراه بوده که برای برآورده ساختن این نیازها و سازگاری با محیطش به ابزارهایی نیاز داشته است. هنر به عنوان یکی از وسایل اولیه سازگاری بشر در خدمت نیازهای کمال جویی و زیبا طلبی و از طرف دیگر، آرامبخش ناراحتی ها و سختی های زندگی او بوده است. موسیقی، شکلی از هنر است که احساس، عاطفه، ادراک و شناخت انسان را بدون نیاز به تکلم و زبان منتقل می کند. استفاده بشر از موسیقی، امری آسان و قابل دسترس بوده است، چون ریتم و ملودی، به عنوان دو رکن اساسی موسیقی، در سرشت انسان وجود داشته و از طرفی آواگری ها و حرکات ریتمیک نیز نیازی به تکلم نداشته است. از این رو در بیشتر قبایل ابتدایی مراسم و آیین های مختلف موسیقیایی که وسیله ای برای ابراز همبستگی جمعی و از بین بردن ترس ها و غم ها و ایجاد آرامش و شادی و اراده در بین افراد قبیله بوده برگزار می شده است.
چکیده:
آیت الله محمد صادقی تهرانی از علمای نامدار حوزه علمیه قم و صاحب تالیفات بسیار متعددی به فارسی و عربی است که از میان این تالیفات کتاب الفرقان فی تفسیر القرآن بالقرآن حائز اهمیت ویژه ایست.
این کتاب در سی جلد به زبان عربی انتشار یافته و همانگونه که از نام آن پیداست تفسیر قرآن به قرآن است و برای فهم بهتر آیات از روایات نیز بهره برده.
مفسر محترم الفرقان با رجوع به منابع بسیار زیاد نگاهی مشرف و کلی از نظریات پیشینیان و معاصران در زمینه تفسیر آیات دارد و به قولی تفیسر الفرقان از جمله تفاسیر پر منبع محسوب می شود که این خود گویای قوت تفسیر است. ایشان بر این عقیده که ظاهر الفاظ قرآن وحیانی و حجت بوده و نیز برای انسان ها راهی به سوی فهم بواطن آن مکشوف است و هیچ باطلی در آن نفوذ ندارد به تفسیر قرآن پرداخته و معتقد است که قرآن محور تمام امور به شمار می رود، لذا برای تشخیص صحت تمام اقوال باید به قرآن رجوع نمود. از این رو عمده ترین منبع برای فهم بهتر آیات قرآن در این تفسیر، خود قرآن است.
روایات، آراء مفسران دیگر ، دستاورد های علمی که به فهم آیات کمک می نماید و مسائل فقهی، به تناسب و بنا به نیاز در این تفسیر آورده در توضیح مضمون آیات از آن بهره گرفته شده است. که در این مختصر به شرح آن خواهیم پرداخت.
مقدمه
ممکن است بنظر بعضی چنین برسد که خداوند چرا صریحا نام علی علیه السلام را در قرآن نیاورده که او جانشین پیغمبر است تا مسلمین دچار اختلافات نشوند؟
پاسخ این اشکال یا اعتراض اینست که:
اولا موضوع ولایت علی علیه السلام مورد آزمایش است و بایستی مردم بوسیله آن آزمایش شوند چنانکه از جمله آیاتی که مؤید این مطلب است آیه شریفه الم أحسب الناس ان یترکوا ان یقولوا امنا و هم لا یفتنون[59 سوره عنکبوت آیه 1] ؟ (آیا مردم چنین پندارند که با گفتن اینکه ایمان آوردیم رها کرده شوند و آنان آزمایش نخواهند شد؟ ) که بنا بنقل علماء و مفسرین عامه و خاصه ولایت علی علیه السلام است که مورد آزمایش مسلمین قرار گرفته است[60] .
ثانیا بفرض اینکه نام علی علیه السلام نیز در قرآن ذکر میشد(که برخی از مفسرین شیعه بر این قائلند که در برخی آیات مانند آیه 50 سوره مریم صراحتا نام علی علیه السلام آمده است) باز مردم از روی حب جاه و طمع دنیوی با آن مخالفت میکردند همچنانکه با برخی از آیات قرآن مخالفت نمودند.
مقدمه:
امام علی(ع)وتفسیرقران کریم
علی (ع) بی گمان سرآمد مفسران و برجسته ترین چهره تفسیری است. علی (ع) سیراب شده از چشمه سار زلال وحی است و هم گام و همراه همیشگی رسولالله (ص)، فراگیرنده و ابلاغ کننده وحی. زیباترین بیان در ترسیم این پیوند و هماهنگی را مولی (ع) در ضمن گفتاری بلند بدین سان تبیین کرده است: آنگاه که کودک بودم مرا در کنار خود نهاد و بر سینه خویش جا داد. و مرا در بستر خود میخوابانید چنانکه تنم را به تن خویش می سود و بوی خوش خود را به من می بویانید و گاه بود که چیزی را می جوید، سپس آن را به من می خورانید... و من در پی او بودم. در سفر و در حضر - چنانکه شتربچه در پی مادر. هر روز برای من از اخلاق خود نشانهای برپا میداشت و مرا به پیروی آن می گماشت. هر سال در "حراء" خلوت میگزید، من او را میدیدم و جز من کسی وی را نمیدید. آن هنگام جز خانه ای که رسول خدا (ص) و خدیجه علیهالسلام در آن بود در هیچ خانه ای مسلمانی راه نیافته بود، من سومین آنان بودم. روشنایی وحی و پیامبری را میدیدم و بوی نبوت را میشنودم من هنگامی که وحی بر او (ص) فرود آمد، آوای شیطان را شنیدم. گفتم: ای فرستاده خدا این آوا چیست؟ گفت: "این شیطان است که از آن که او را نپرستند نومید و نگران است، همانا تو میشنوی آنچه را من میشنوم و میبینی آنچه را من میبینم. جز اینکه تو پیامبر نیستی و وزیری و بر راه خیر میروی و مومنان را امیری".(1)
خلاصه:
قرآن کریم در آیات 30 و 31 سورهء نازعات میگوید:
وَالأَرْضَ بَعْدَ ذَلِکَ دَحَاهَا، أَخْرَجَ مِنْهَا مَاءَهَا وَمَرْعَاهَا
«و زمین را بعد از خلقت آسمان بگسترانید و از آن آب و گیاه پدید آورد»
آیهء کریمهء فوق، به وضاحت میرساند که زمین از آغاز امر خلقت به شکل کنونی خود نبوده، بلکه مدت زمان طولانیی بر آن گذشته است که خدای عزّوجلّ آن را در طی این مدت هموار و آمادهء بهرهبرداری ساخته است.
خلاصه:
وَ اِذ قالَ ابراهیمُ ربّ ارِنِی کَیفَ تُحیِ المَوتی قالَ اُوَلَم توُمن قالَ بَلَی وَلَکِن لیطمَئنّ قلبِی قَالَ فَخُذ اُربَعَهً مِنَّ الطََّیرِ فَصُر هُنََّ اِلَیکَ ثُمَّ اجعَل عَلَی کُلََّ جَبَلٍ مِنهُنََّ جُزءًاثُمًّ ادعُهُنَّ یاتینَک سَعیاً وَاعلَم انََّ اللّاهَ عزیزٌ حَکیم .
ترجمه: و به خاطر بیاورید هنگامی را که ابراهیم گفت : خدایا به من نشان بده مردگان را چگونه زنده می کنی ؟ فرمود : مگر ایمان نیاورده ای ؟ عرض کرد : آری ، ولی می خواهم قلبم آرامش یابد . فرمود : در این صورت ، چهار نوع از مرغان را انتخاب کن و آن ها را پس از ذبح کردن ، قطعه قطعه کن و در هم بیا میز. سپس بر کوهی قسمتی از آن را قرار بده ، بعد آن ها را بخوان ، به سرعت به سوی تو می آیند . و بدان خداوند قادر و حکیم است : (( هم از ذرات بدن مردگان آگاه است ، و هم توانایی بر جمع آنها را دارد .))
سوره بقره - آیه ی 260