اصل دوم
مقدمه
آخر ت گرایی نفی دنیا نیست بلکه امکانات دنیوی را در راستای اهداف اخروی قرار دادن است.
وابْتَغِ فیما آتیک اللهُ الدّارَ الاخِرَه و لاتَنسَ نَصیبک مِن الدنیا «قصص/ 77
ایمان به ارزشهای متعالی، انسان را در راه رسیدن به آخرت (عالم ماوراء) مدد می دهد، چراکه دنیا گذرگاه است و قرارگاه نیست:
الدنیا دارٌ مَمّرٍ لا دارُ مَقَر ( نهج حکمت 133 )
آخرت گرایی به معنی تلبس به ارزشهای قرآنی و الهی است که ما را در
مسیر الهی به پیش برد و از سقوط به جهنم هوی و هوسها نجات بخشد.
